Film przedstawia historię braci Kułakowskich, którzy jeszcze jako dzieci zostali zesłani do łagru, a następnie do Kazachstanu gdzie ułożyli sobie życie. Po blisko 80 latach od zesłania na Syberię postanawiają wrócić do Polski i rozpocząć nowe życie. Jeden z nich jest artystą, drugi pragmatycznym inżynierem: pomimo różnic kochają się i wspierają, razem stają w obliczu upływu czasu i trudów życia. Aby opowiedzieć swoją historię, Wojciech Staroń regularnie odwiedzał braci i poświęcił mnóstwo czasu, aby stać się częścią ich codziennego życia. Uchwycił upływ czasu w ich życiu i ujawnił głęboką więź, jaka ich łączy.